Het vijfde principe is composteren. Al het organische afval – uit de keuken en de tuin – moet terug in de bodem worden gebracht. Een composthoop of -vat is het hart van een ecotuin. Voeg schillen, gemaaid gras, gevallen bladeren en snoeiafval toe. Binnen 6-12 maanden heb je “zwart goud” – voedzame, losse, levendige grond.
Adverteren
Het zesde principe is het vermijden van chemicaliën. Als er ongedierte verschijnt, probeer dan eerst mechanische methoden: met de hand plukken, zeepsop, thee (knoflook, tabak, alsem). Verwijder bij ziekte de aangetaste delen en besproei ze met thee (groene thee, wei). Voorkomen is beter dan genezen: gezonde planten, de juiste afstand, vruchtwisseling.
Het zevende principe is het kiezen van lokale en veerkrachtige variëteiten. Deze zijn beter aangepast aan het klimaat, minder vatbaar voor ziekten en hebben geen bedekking nodig. Geef de voorkeur aan erfgoedvariëteiten (oud, geen hybride) – deze behouden de genetische diversiteit. Zelf zaden verzamelen is zowel economisch als een verbinding met de natuur.
Het achtste principe is het minimaliseren van afval. Gebruik gerecyclede materialen: oude ramen voor een kas, pallets voor tuinbedden, keramische potten in plaats van plastic. Repareer, gooi niet weg. Deel overschotten met buren – zaden, zaailingen, compost.
Het negende principe is observatie. Een milieuvriendelijke tuin vereist minder werk dan aandacht. Observeer welke planten “met elkaar overweg kunnen”, waar ongedierte voorkomt, hoe de grond verandert. De natuur geeft aanwijzingen – je moet ze alleen weten te interpreteren.
Het tiende principe is respect. Een milieuvriendelijke tuin gaat niet over het beheersen van de natuur, maar over samenwerken met de natuur. Het gaat erom te erkennen dat we deel uitmaken van het ecosysteem, niet de meesters ervan. Zo’n tuin leert nederigheid, geduld en dankbaarheid. Het levert geen directe resultaten op, maar het geeft iets meer: een gevoel van harmonie, heelheid en verbondenheid met de aarde. En daarin ligt de ware waarde ervan.
