Fouten zijn geen mislukkingen, het zijn data. In de wetenschap, sport en kunst hebben alle groten der aarde honderden mislukkingen meegemaakt. Maar de meeste mensen zijn bang voor fouten, schamen zich ervoor en verbergen ze. Toch zijn fouten de sleutel tot groei. De eerste stap is om je houding te veranderen. In plaats van “Ik ben een mislukkeling”, denk je aan “Ik heb feedback gekregen van de realiteit”. Een fout is geen persoonlijkheidskenmerk, maar eerder informatie dat een methode niet werkte.
Adverteren
De tweede stap is een niet-emotionele analyse. Wacht tot de emoties afnemen. Vraag jezelf dan af:
— Wat ging er precies mis?
— Welke beslissingen heb ik genomen?
— Welke aannames bleken onjuist?
— Wat kan ik de volgende keer anders doen?
Dit maakt van pijn een les.
De derde stap is het scheiden van “ik” en “actie”. Jij bent niet je fout. Jij bent degene die het geprobeerd heeft. Zoals Thomas Edison zei: “Ik heb niet gefaald. Ik heb 10.000 manieren gevonden die niet werken.” Dit perspectief behoudt je zelfvertrouwen en motivatie.
Stap vier is het bijhouden van een “foutendagboek”. Noteer je mislukkingen, analyses en conclusies. Na verloop van tijd zul je patronen zien: “Ik heb altijd haast”, “Ik vraag niet om hulp”. Dit stelt je in staat om de oorzaken aan te pakken in plaats van de symptomen.
Stap vijf is het zoeken naar een mentor of feedback. Soms zien we onze blinde vlekken niet. Vertrouw iemand die je vriendelijk de waarheid vertelt. Vraag: “Wat heb ik gemist?” “Wat zou jij hebben gedaan?”
